मुंबईनगरम्, 15 नवंबरमासः, (हि. स.)। जीवने कुलकर्तव्यानि प्रायः तस्मिन् समये आगच्छन्ति, यदा भवान् स्वयम् आत्मानं व्यवसायाय स्थापितुं प्रयासं करोति। तादृशे काले यदि वित्तस्य उपयोगः सम्यक्-विचारपूर्वकं तथा उद्देश्येन सह क्रियते तर्हि सः आवश्यकता-पूर्तिं कृत्वा व्यक्तिगतरूपेण च व्यवसाय-विकासे सहायकरूपेण भवति। एताः उक्तयः व्यवसायसंबद्धे सर्वेक्षणे प्रकाशिताः। ‘एमपॉकेट्’ इति सर्वेक्षणस्य अनुसारम् भारतस्य लगभग् दशांश-युवकाः अधुना ऋणं (क्रेडिट्) स्वातन्त्र्य-उपार्जने, सृजनात्मक-प्रकल्पेषु वा लघु-वाणिज्येषु निवेशयन्ति, यत् दर्शयति यथा वित्तीय-सुलभता राष्ट्रस्य उद्यमिता-उत्साहं दृढं करोति। वृत्तान्ते निर्दिष्टं यत् भारतस्य 21.1 प्रतिशत-युवकाः उत्कौशल-सम्पादनार्थं वा प्रावेशिक-विकासार्थं ऋणस्य उपयोगं कुर्वन्ति, यदा 16.5 प्रतिशत-युवकाः शिक्षायां निवेशं कुर्वन्ति। सर्वेक्षणस्य नव्यतमानि निष्कर्षाणि दर्शयन्ति यत् 26.3 प्रतिशत-युवकाः अद्यापि आरोग्य-सेवायै तथा 12.4 प्रतिशत-युवकाः आपत्कालेषु ऋण-निर्भराः भवन्ति। भारतस्य बहवः युवकाः अधुना ऋणस्य उपयोगं स्व-निवेशाय दीर्घकालिक-विकासाय च कुर्वन्ति, यः परिवर्तनः उत्तरदायित्वस्य सशक्तीकरणस्य च दिशि प्रचलितः दृश्यते।

अस्मिन् सर्वेक्षणे 63 प्रतिशत-भारतीय-युवकाः अवदन् यत् ऋणं तेषां वित्ते अधिकं नियन्त्रणम् अनुभवयति। अत्यधिकं त्रिंशद्वयः (३०) वर्षात् अल्पवयस्काः युवकाः वित्तं स्वामित्वभावेन सशक्तीकरणेन च स्वीकुर्वन्ति। सर्वेक्षणे कथितम् यत् नवनगरम् प्रायः व्यवसाय-अवसरान्, उच्च-शिक्षां वा स्व-शक्तेः अन्वेषणस्य अवसरं ददाति। तादृशे परिस्थितौ वित्तीय-तयारी-सहितं विचारपूर्णं निवेशितं धनं जीवन-निर्वहणं प्रति अत्यन्तं सहायकरूपेण सिद्धम्।

हिन्दुस्थान समाचार / अंशु गुप्ता