नवदिल्ली, 11 दिसंबरमासः (हि.स.)।राज्यसभायां गुरुवासरे सम्पन्नायां वन्दे मातरम् विषयक चर्चायाः प्रत्युत्तरं दत्त्वा सदनस्य नेता जेपी नड्डा इत्यनेन काँग्रेस्-दलेन वन्दे मातरम् गीतस्य अवहेलना कृताः इति आरोपः कृतः। सः अवदत् यत् आदिकालादेव काँग्रेस् दलने भारतस्य संस्कृति, विचारधारा, मूल्यानि च उपेक्षितानि।

नड्डेन उक्तम् — यं चर्चा अभवत् सा दर्शयति यत् वन्दे मातरम् कियत् प्रासंगिकम् अस्ति तथा अस्माकं हृदयानां समीपे वर्तते। एषा चर्चा तस्य युवा-पीढ्याः कृते अपि महत्त्वपूर्णा या स्वातन्त्र्य-संग्रामस्य दिवसान् न दृष्टवती।

अयं गीतः अनेकानां ऐतिहासिक-घटनानां साक्षी आसीत् तथा स्वातन्त्र्य-संग्रामे देशवासिनः प्रेरणा-ऊर्जा च दत्तवान्। वन्दे मातरम् जनयति ये भावाः, तान् वचोभिः व्यक्तुं कठिनम्। एतत् गीतम् अस्मान् उत्तेजयति तथा स्वातन्त्र्य-युद्धस्य प्रति उत्साहं जनयति।

नड्डेन स्मारितम्—यदा आङ्ग्लराज्यानि अस्माकं विद्यालयेषु स्वीयं राष्ट्रगानम् ‘गॉड सेव द क्वीन’ आरोपितुम् इच्छन्ति स्म, तदा बंकिमचन्द्र-चट्टोपाध्यायेन अस्मभ्यं वन्दे मातरम् गीतं प्रदत्तम्, यस्य प्रभावः सर्वदेशे व्यापितः।

नड्डेन आरोपितम्—वन्दे मातरम् गीतं न तादृशं सम्मानं प्राप्नोत् यत् प्रापितव्यं आसीत्, तस्य दोषः तदानीन्तन-नेतृभ्यः।

तेन 1937 तमस्य वर्षस्य नेह्रुपत्रं उद्धृतम्, यस्मिन् लिखितम् आसीत् यत् गीतस्य कतिपयपदानि कठिनानि, तथा इदं गीतं आधुनिक-राष्ट्रवादस्य अनुरूपं नास्ति। तस्मिन् काले नेहरू भारतीय राष्ट्रीय काँग्रेसस्य अध्यक्षः आसीत्। साम्प्रदायिक-दबावस्य कारणात् तेन गीतस्य तानि अन्त्राणि अपाकृतानि येषु भारत-माता दुर्गा-स्वरूपेण, अस्त्र-शस्त्र-धारिणी वर्णिता आसीत्।

नड्डेन 26 अक्टूबर — 1 नवम्बर 1937 पर्यन्तं कृतानां काँग्रेस् कार्यसमिति-प्रतिवेदनानाम् अपि उल्लेखः कृतः। तत्र उक्तम् आसीत्—अन्यानि अन्त्राणि अल्पलोकविदितानि, तथा कदाचित् न गीयन्ते; तेषु किञ्चन धार्मिक-चिन्तनम् अस्ति यत् अन्यैः धार्मिक-समूहेन न अंगीकृतम्। अतः समितिना निर्णयः कृतः यत् वन्दे मातरम् गीतस्य प्रथमद्वे एव अन्त्रे गीयेताम्।

अन्ते नड्डेन अवोचत्—यदा वन्दे मातरम् गीतं राष्ट्रीय-ध्वजस्य राष्ट्रीय-गानस्य च तुल्यं सम्मानं प्राप्स्यति तदा एव एषा चर्चा सार्थका भविष्यति। तस्य राष्ट्रीय-गीतस्य सम्मानः समान एव अस्ति।

हिन्दुस्थान समाचार