Enter your Email Address to subscribe to our newsletters
खूंटी, 13 दिसंबरमासः (हि.स.)। एशियन्-यूथ्-पैरा-खेलेषु २०२५ तमे वर्षे दुबईमध्ये खूण्टि-जनपदस्य होनहारः तीरंदाजः झोंगो पाहनः उत्कृष्टं प्रदर्शनं कृत्वा भारतं अन्तर्राष्ट्रीय-मञ्चे गौरवान्वितं कृतवान्। सः टीम्-प्रतियोगितायां स्वर्णपदकं तथा व्यक्तिगत-प्रतियोगितायां रजतपदकं जेतुं समक्षम् अभवत्, एवं जनपदं देशं च गौरवान्वितम्। रिकार्भ् यू-२१ ओपन् मिक्स्ड्-टीम् प्रतियोगितायां झोंगो पाहने सहक्रीडकया भावना सह फाइनल्-सङ्घर्षे पीपुल्स्-रिपब्लिक्-ऑफ्-चाइना ६–२ इति पराजयित्वा स्वर्णपदकं आत्मनां नाम कृतवान्। एषा जयः भारतस्य कृते गर्वयुतः क्षणः आसीत्।
व्यक्तिगत-प्रतियोगितायां अपि झोंगो पाहनस्य प्रदर्शनं प्रशंसनीयं आसीत्। सेमीफाइनल् मध्ये सः मलेशियायाः बी.आई.एन् मोहम्मद् फौजीं पराजयित्वा फाइनल्-प्रतियोगितायां प्रवेशितः। फाइनल्-सङ्घर्षे चीनदेशस्य जावेन् लूओ सह कठोरं संघर्षं कृत्वा रजतपदकं प्राप्तवान्। खूण्टि-उपायुक्ता आर. रोनिता शनिवासरे झोंगो पाहनं अभिनन्दयित्वा शुभकामनाः अपि प्रदत्तवन्तः। उपायुक्तया अवदत् यत् झोंगो पाहनस्य उपलब्धिः अन्येषां जनपदस्य क्रीडकानां प्रेरणास्रोतः भविष्यति। खूण्टि-सुदूरवर्ती ग्रामस्य सिल्दा निवासीः १७-वर्षीयः झोंगो पाहनः प्रमाणं दत्तवान् यत् यदि साहसः दृढः स्यात् तर्हि कठिनताः अपि सफलतायाः मार्गे सीढ्याः भवितुम् शक्नुवन्ति। झोंगोः एषा उपलब्धिः केवलं खूण्टि जनपदस्य न, सम्पूर्णं झारखण्डराज्यस्य कृते अपि गर्वयुतः क्षणः अस्ति। झोंगो सामान्यकृषकपरिवारात् आगतः। तस्य पिता: लघुकृषकाः, गृहे पञ्च भ्रातृभगिनीः च सन्ति। आर्थिक-संकटं तथा शारीरिक-दिव्यांगता द्वयोः अपि तस्य जीवनस्य महान् चुनौती आसन्। किन्तु झोंगोः पराजयं न स्वीकरोति, एतेषां चुनौतीषु स्वशक्तिं निर्मितवान्।
विद्यालयात् आरभ्य अन्ताराष्ट्रिया यात्रा
वर्षे २०२३ तमे झोंगो पाहनस्य नामांकनं जिला-मुख्यालये नेताजी सुभाषचंद्र बोस आवासीय विद्यालये अभवत्। अत्रैव तस्य जीवन-दिशा परिवर्तिता। विद्यालयस्य प्रशिक्षकः आशीष कुमारः तथा दानिश् अंसारी तं बांसधनुषं प्रदत्तवन्तः, तीरंदायाः मूलभूत शिक्षा च प्रदत्तवन्तः। सीमितसंसाधनैः आरभ्य एषा यात्रा पूर्व-उपायुक्तः शशि रंजनः अन्ये च अधिकारीणां सहाय्येन शीघ्रं उपलब्धीनां कथा अभवत्।
जनवरी २०२५ तमे झोंगो पाहने जयपुरे आयोजिते पैरा-नेशनल् तीरंदाजी-प्रतियोगितायाम् रजतपदकं जित्वा सर्वानां ध्यानं आकर्षितम्। एषा जयः एव तं अन्तर्राष्ट्रीयस्तरे भारतं प्रतिनिधित्वे अवसरं प्रदत्तवान्। किन्तु अस्मिन् यात्रायाम् मुख्यं आह्वानम् आसीत् आधुनिक-तीरंदाजी उपकरणम्। प्रोफेशनल् धनुषस्य मूल्यं लगभग त्रिलक्षं रूप्यकाणि आसीत्। एषा कठिनपरिस्थितौ कोच् दानिश् अंसारी स्वस्तरे अभ्यासार्थं धनुषं प्रदत्तवन्तः।
विद्यालयः आशायाः किरणम् अभवत्:
झोंगो पाहनस्य सफलता केवलं तस्य न, अपि तु नेताजी सुभाषचंद्र बोस आवासीय विद्यालयस्य अपि अस्ति, यत्र सः प्रथमं तीरंदाजी ग्रहणवान्। प्रथमं विद्यालयाय, ततः जनपदे, राज्ये च, अन्ततः देशाय पदकस्य स्वप्नं पश्यन्। वर्षे २०२३ तमे विद्यालयस्य प्राध्यापिका प्रतिमा देवी, प्रशिक्षकः आशीषकुमारः, दानिश् अंसारी च प्रबन्धनस्य सहयोगेन विद्यालये तीरंदाजी-प्रशिक्षणकेंद्रस्य स्थापना कृतम्। अद्य एषः केंद्रः नक्सलप्रभावित, अनाथ तथा एकल-अभिभावकपरिवारानां २५ बालकेभ्यः आशायाः किरणम् अभवत्। तेषां मध्ये ५ बालकाः राष्ट्रियस्तरे पदकं जितवन्तः, २ बालकाः भारतीय-खेल-प्राधिकरणे चयनिताः।
“मम दिव्यांगता मम शक्तिः” – झोंगो पाहन:
झोंगो ११-श्रेणी छात्रः, खूण्टि-मॉडल्-विद्यालये अधीतः। सीमितसंसाधनैः अन्तर्राष्ट्रीयं स्तरं प्राप्तुं तस्य अटूटसहनशीलता समर्पणं च प्रमाणितम्। सः अवदत् यत् “कदापि न चिन्तितवान् यत् अहम् भारतीयदलस्य भागं भविष्यामि। यदा कोच् सर प्रथमं धनुषं प्रदत्तवान्, तदा एव स्वप्नं दृष्टम् यत् एकदिनं भारतस्य नामं प्रकाशयिष्यामि। अद्य दुबईं गमनस्य अवसरः प्राप्तः, तर्हि अहम् देशाय पदकं जेतुम् इच्छामि। मम दिव्यांगता मम दुर्बलता न, मम शक्तिः अस्ति।”
कोच् आशीष कुमारः अवदत् यत् “झोंगो इव बालकानां सफलता सम्पूर्णं झारखण्डस्य कृते प्रेरणा अस्ति। सीमितसंसाधनैः अपि सः सिद्ध्यं प्रदर्शयित्वा प्रमाणितवान् यत् इच्छाशक्ति अस्ति चेत् सर्वे बाधाः लघुयन्ते।”
कोच् दानिश् अंसारी अवदत् यत् “अस्माकं लक्ष्यं केवलं तीरंदाजी शिक्षयितुं न, अपि तु बालकेभ्यः आत्मविश्वासं जागर्तुम्। झोंगोः सफलता अनन्तरम् अन्ये बालकानां मध्ये नूतनम् उत्साहं जन्मयति।”
---------------
हिन्दुस्थान समाचार / अंशु गुप्ता